ปัจจุบันสังคมไทยเกิดการเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะขนบธรรมเนียมประเพณี ความเชื่อ ค่านิยม และศิลปวัฒนธรรม รวมทั้งวิถีชีวิตความเป็นอยู่ที่บ่งบอกถึงถึงเอกลักษณ์ของความเป็นไทย กำลังถูกทดแทนด้วยวัฒนธรรมสมัยใหม่ ที่มาพร้อมกับความเจริญทันสมัยของวัฒนธรรมตะวันตก ปัจจุบันกระแสวัฒนธรรมตะวันตกเข้ามามีบทบาทต่อวิถีชีวิตของคนไทยมากขึ้น ทำให้รากเหง้าความเป็นไทยหลายอย่างถูกเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรมไทยกำลังถูกกลืนจากค่านิยมตะวันตก เยาวชนคนรุ่นใหม่ต่างยึดติดกับมาตรฐานต่างชาติจนลืมความเป็นไทย
จนทุกวันนี้วัยรุ่นไทยไม่คุ้นเคยเอกลักษณ์ความเป็นไทยจนลืมคุณค่าความเป็นไทย อาจจะเห็นได้ไม่บ่อยนักที่จะมีเด็กวัยรุ่นหรือนักศึกษาให้ความสำคัญกับวัฒนธรรมไทย และวัฒนธรรมท้องถิ่น แต่เนื่องจากอุตสาหกรรมแฟชั่นเป็นหนึ่งในอุตสาหกรรมที่มีความสำคัญต่อระบบเศรษฐกิจของไทย โดยก่อให้เกิดการสร้างรายได้เข้าประเทศต่อปีจำนวนมาก และสามารถสร้างงานสร้างรายได้ให้กับประชากรในประเทศ อีกทั้งยังเป็นอุตสาหกรรมที่ใช้ทุนมนุษย์เป็นหลักในการออกแบบและสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้า ประกอบกับการเปลี่ยนแปลงพลวัตรของเศรษฐกิจโลกที่กำลังจะเกิดขึ้น
ทำให้ต้องมีการพัฒนาสินค้าแฟชั่นที่อาศัยการแข่งขันในด้านของความคิดสร้างสรรค์เป็นหลัก ลดการผลิตสินค้าจำนวนมากและการแข่งขันในด้านของราคาลง โดยเฉพาะประเทศไทยมีความได้เปรียบในด้านของทุนมนุษย์ รากฐานทางวัฒนธรรม และภูมิปัญญาที่มี ซึ่งเป็นแหล่งที่ก่อให้เกิดความคิดสร้างสรรค์และนำไปสู่การสร้างเอกลักษณ์ให้กับสินค้าได้ ทางรัฐบาลจึงตระหนักถึงความสำคัญในการพัฒนาอุตสาหกรรมแฟชั่นเชิงสร้างสรรค์ขึ้น
จึงได้ดำเนินโครงการจัดทำยุทธศาสตร์การพัฒนาศักยภาพเศรษฐกิจเชิงสร้างสรรค์ในอุตสาหกรรมแฟชั่น สิ่งทอและเครื่องนุ่งห่ม รองเท้าและเครื่องหนัง อัญมณีและเครื่องประดับขึ้น เพื่อศึกษาศักยภาพและวางแนวทางการพัฒนาอุตสาหกรรมแฟชั่นเชิงสร้างสรรค์ขึ้น โดยเฉพาะปัจจัยที่จะก่อให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ขึ้น ทั้งในเชิงของแนวคิดและระบบการผลิต รวมทั้งเสนอแนะรูปแบบการบูรณาการการพัฒนาเศรษฐกิจเชิงสร้างสรรค์ระหว่างหน่วยงาน องค์กร ทั้งภาครัฐและเอกชน